ادامه رویکرد بی نتیجه فشار از جانب امریکا منجر به افزایش بی اعتمادی دولت و ملت افغانستان به وعده های این کشور شده است.
به گزارش انصار به نقل از خبرگزاری فارس، پس از بروز اختلاف بین کابل و واشنگتن بر سر امضای پیمان امنیتی و طرح پیش شرط هایی از سوی رئیس جمهور کرزی پس از برگزاری لویه جرگه مشورتی، امریکا برای فشار بر دولت کابل راهبرد تهدید را در پیش گرفت.
در تازه ترین مورد رئیس جمهور امریکا در یک تماس تلفونی به آقای کرزی هشدار داد درصورت عدم امضای پیمان امنیتی دولت امریکا تا پایان امسال همه نیروهای خود را از افغانستان خارج می کند.
همچنین چندی پیش اندرس فوگ راسموسن با تهدید مشابه اعلام کرد در صورت عدم امضای پیمان امنیتی نیروهای ناتو نیز به طور کامل از افغانستان خارج خواهند شد.
وی اظهارات کرزی در مخالفت با امضای پیمان امنیتی را (بازی با آتش) خواند.
این مقام اروپایی با اشاره به نیاز ارتش و پلیس افغانستان به کمک های مالی گفت: درصورت عدم امضای پیمان امنیتی و قطع کمک های خارجی دولت افغانستان قادر به پرداخت حقوق نظامیان کشورش نخواهد بود.
همچنین در سفر اخیر (مارتین دمپسی)، رئیس ستاد ارتش امریکا به افغانستان، وی در سخنانی با هشدار نسبت به عدم امضای پیمان امنیتی، گفت: درصورت عدم امضای این پیمان ممکن است نیروهای امنیتی افغانستان به صفوف مخالفان مسلح دولت بپیوندند.
پیش از این نیز مقامات بلند پایه نظامی امریکا در واکنش به خودداری کرزی از امضای پیمان یادشده، بارها از احتمال وقوع جنگهای داخلی در افغانستان، افزایش توانایی طالبان و امکان تسلط این گروه بربخشهایی از جنوب افغانستان سخن گفته اند.
تهدیداتی از قبیل افزایش فقر، افزایش آمار بیکاری در افغانستان به دنبال کاهش و یا قطع کمکهای امریکا در صورت عدم امضای این پیمان از دیگر نمونههایی است که مقامات امریکایی به صورت مکرر به آن اشاره داشتند.
البته سخنان و هشدارهایی از این دست برای حکومت و مردم افغانستان تازگی و تأثیر ندارد، زیرا تکرار مکرراتی است که بدون تأثیر خاص، هر از چندگاهی از زبان مقامات خارجی بیان می شود.
در مقابل، رئیس جمهور کشورمان این قبیل تهدیدات را جنگ روانی علیه افغانستان خواند و آن را نوعی تلاش برای القای ترس، تحریک احساسات و افکار عمومی در افغانستان علیه مواضع خود در بحث عدم امضای پیمان امنیتی دانست.
حامدکرزی به صراحت اعلام کرد برای امضای پیمان امنیتی چند شرط دارد از جمله اینکه باید روند صلح به گونه عملی و عینی آغاز شود و حملات هوایی امریکا به مناطق مسکونی و بازرسی خودسرانه خانههای مردم افغانستان توسط نظامیان امریکایی باید متوقف شود.
وی طی یک سخنرانی جنجالی با اشاره به فشار روز افزون مقامات امریکایی به صراحت اعلام کرد: زیر سایه فشار و تهدید پیمان امنیتی را امضا نخواهد کرد.
حال پرسش اساسی اینجاست که دلیل عدم توجه دولت مردان و مردم افغانستان به هشدارهای مکرر امریکا و مقامات امریکایی و خارجی چیست؟
در ادامه ذکر چند نکته در رابطه با این مسئله می پردازیم.
سیاست های نادرست امریکا در قبال کابل
اولین نکته در این خصوص به عملکرد امریکا در افغانستان باز می گردد؛ سیاست تهدید و فشار و همچنین عدم ثبات در رویکردهای سیاست خارجی امریکا در افغانستان منجر به افزایش بی اعتمادی بین امریکا و افغانستان شد.
وعده های که پس از گذشت 13 سال هنوز در افغانستان عملی نشدند
دوم اینکه امریکایی ها هنگام ورود به افغانستان وعده هایی مطرح کردند که با وجود گذشت 13 سال وعده های خود را محقق نکردند.
امریکا در ابتدا و در هنگام آغاز جنگ و ورود به خاک افغانستان شعارها و وعده هایی از قبیل مبارزه علیه تروریسم (ریشه کن سازی گروه های تروریستی از قبیل طالبان و القاعده)، مبارزه علیه کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر، ایجاد حکومت داری خوب و.... را مطرح کرد اما با وجود گذشت 13 سال وعده های این کشور هنوز هم در افغانستان محقق نشده است..
در پایان ذکر این نکته ضروری است که در حال حاضر دولت افغانستان و نیروهای امنیتی کشور با اثبات توانایی های خود نشان داده اند که بدون اتکا به نیروهای خارجی نیز می توانند کشور را اداره کنند.
همچنان که در روند انتقال مسئولیت های امنیتی از نیروهای خارجی به نیروها داخلی این مسئله بروز یافت و در بسیاری از مناطقی که نیروهای داخلی جایگزین نیروهای خارجی شدند امنیت بهتر و بیشتر برقرار شد.
در این اواخر مقامات امریکایی از امضای پیمان امنیتی با دولت کابل ابراز ناامیدی کرده و اعلام کردند که پیمان امنیتی را با رئیس جمهور بعدی افغانستان امضا خواهند کرد.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1512